Veðrið

Veðrið hér á mínum heimaslóðum hefur verið með ólíkindum undanfarið. Apríl var álíka hlýr og júní í venjulegu árferði Allir runnar og tré stóðu græn í lok apríl. þetta á þó aðeins við um innflytjendurna. Birki og innlendir runnar þóttust vita sínu viti og biðu í starholunum. Þau láta ekki plata sig. Svo kom ótúlega kaldur og leiðinlegur maí. Nýgræni gróðurinn stóð hnípinn og undrandi. Skógarbændur skulfu af kvíða. Átti nú að drepa nýútsprungið lerkibarrið eins og fyrir nokkrum árum. En þrárr fyrir nokkrar nætur með hitastig undir núlli, þraukaði lífið. Þegar júní heilsaði með sól og hlýju laufgaðist björkin og allt varð svo yndislegt. Og júní, þessi dýrðlegasti mánuður ársins varð einn samfelldur sólskinsdagur. En þá kom annað vandamál. Allt var að skrælna úr þurrki. Ég skynjaði kvíðann í grænu flosi jarðar. Skógræktarmenn fengu skjálfta að nýju. Átti nú að drepa alla þessar litlu skógarplöntur sem þeir höfðu potað í jörð. En svo kom einn rigningardagur og allir önduðu léttar. En ef veðurguðirnir verða nú enn við sama heygarshornið og  breyta veðurlaginu um hver mánaðarmót þá verður ef til vill stöðug rigning í júlí. Þú þarna uppi.  Ekki gera það. Viltu nú skipta þessu jafnt.

Sigrún