Sýnum virðingu.

Rjúpnaveiðin er hafin. Nú fara hetjurnar af stað. Leggja út í hvaða ófæru sem er. Hríðarbyl, hálku, slagviðri og bara hvað sem er. við sem heima sitjum í hlýjunni, hugsum fallega til þeirra og vonum að þeir skili sér heilir á hufi. Þeir hafa set sér eitt göfugt markmið. AÐ SÝNA BRÁÐINNNI VIRÐINGU. Gleymið því nú ekki víkingar. Sýnir bráðinni virðingu. Hvernig er það hægt. Jú til dæmis og umfram allt með því að nýta aflannn vel. Láta ekkert fara ril ónýtis.  ekki henda neinu í ruslatunnuna. Hugsið ykkur þá líðan hjá bráðinni ef hún verður vitni að því  að innyflin, beinin eða fiðrið fari beint í ruslið. Munið, allt á að nýta. Fiðrið í kodda, innyfli í súpu. Af beinum má líka sjóða súpu. Og þá verður  hin göfuga hvíta rjúpa sæl og glöð.

Nú verð ég að játa að í þetta sinn verð ég að afþakka þessa dýrðlegu steik eða súpu. Það fóru nefnilega einhverjir sem kalla sig árans fræðinga að skoða þetta dýrindi, rjúpuna. Beindu að henni smásjá og rafeinasmásjá og þóttust finna í í hennni dauðri alls kyns kikvendi, og allskonar óföguð.Ég verð því að láta mér nægja ilminn af réttunum og upphafinn svipinn á þeim sem lögðu líf sitt í hættu við að afla þessa matar handa hungruðum börnum og öðru heimilsisfóli. sigrún